«Իսկ Մահաթման  Գանդին այդպիսի պատասխան կտար»  հարցին, կարող ենք հանգիստ պատասխանել` իհարկե ոչ: Կարծես, թե սովորական երևույթ է դարձել, երբ մարդաշատ վայրերում մեզ մոտենում են ծայրահեղ անապահովներ, և մենք , գրեթե բոլորս,  փորձում ենք ըմբռնումով մոտենալ այդ մարդկանց: Դա մենք ` սովորական քաղաքացիներս: Իսկ ինչ վերաբերում է պետական բարձրաստիճան,  հարգարժան և մեծարգո այրերին,  փաստորեն այստեղ, այսօր հասկացանք, որ ամեն ինչ միանշանակ չէ:

Այս ամբողջ պատմության մեջ մղձավանջայինն այն է, որ Հայաստանի պես  առանց ռեսուրսների երկրում ականատես  լինել այսպիսի պատասխանի  տհաճ է ոչ միայն այնտեղ հավաքվածներից շատերի համար,  այլ նաև մեզ` բոլորիս համար,  քանզի երկրի մուրացկաններն էլ են ՀՀ քաղաքացի և ՀՀ նախագահը նաև նրանց նախագահն է: Երբ խոսում ենք հանդուրժողականության մասին, հարց է առաջանում, թե ում է դա ուղղված, եթե ոչ երկրի անապահովներին, չէ՞  որ այդ մարդկանց ոչ միայն պետք է հանդուրժել, այլ նաև հարգել և միշտ մտածել, որ նրանց այս վիճակի համար մեղավորներ կան:

Հիշեցնենք, հունվարի 28-ին Հայաստանի նախագահը, Արցախի նախագահը, երկու երկրների հոգևոր առաջնորդներն և մի շարք այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաներ , Հայոց բանակի կազմավորման տոնի առթիվ այցելեցին Եռաբլուր պանթեոն և հարգանքի տուրք մատուցեցին արցախյան գոյամարտում զոհված հայորդիների շիրիմներին: Ոգեկոչման արարողությունից հետո, երբ Սերժ Սարգսյանն ու այլոք պատրաստվում էին հեռանալ Եռաբլուրից,  մի կին մոտեցավ նախագահին և իր սոցիալական վատ դրությունը ներկայացրեց ՀՀ նախագահին: Կինը լացակումաց ասաց, որ իր տղան երեք տարի առաջ է մահացել և ինքը վատ սոցիալական պայմաններում է ապրում, իսկ Սերժ Սարգսյանն էլ հանդիմանեց կնոջը` ասելով.«Հիվանդ երեխա է,  գալիս ես լացում ես, էս տոնը խանգարում ես»:

Այս ամենից կարելի է ենթադրել`«Չկայացածները խանգարում են. ապահով Հայաստանի սկիզբը մեկնարկեց»:

                                                                                           Կարեն Թումանյան